Om de composthoop achter de schuur beter op gang te krijgen had Els een goed idee bedacht.
Thuis schepte ze uit haar eigen composthoop een flinke kluit halfverteerde planten met aarde. Het
krioelde hierin van de wormen, pissebedden en andere organismes, die de vertering van het blad
op zich hadden genomen.
Maar met deze vuilniszak van achter uit de tuin naar voren lopend, bleken de eerste pissebedden
zich al door de gaatjes in die vuilniszak naar buiten te wurmen. Dus een gloednieuwe vuilniszak
om de oude stukke zak gedaan en héél goed dicht gebonden. Want je wilt ook geen wormen in je
auto hebben.
Maar ook wormen zijn intelligent genoeg om bij gevangenschap op de vlucht te slaan.
In de heemtuin aangekomen hadden veel wormen zich al uit de binnenste zak geworsteld. Ze
zaten klem tussen beide zakken in aan de wand geplakt.
Ah jasses, wat een gedoe om ze op de composthoop te storten. Maar, deels met de hand van de
zak geveegd en deels bovenop de compost gelegd, waren ze aan het eind van de dag toch
allemaal in de bladhoop verdwenen. Welkom thuis hier, jongens, en eten maar!
Operatie geslaagd. Maar of het voor herhaling vatbaar is? Nou nee, ik denk het niet.
-Els Kaper