Het einde van de schuine boom bij de grote vijver.

Het noodweer in de avond van zaterdag 30 oktober was teveel. Onze scheve boom, de grote eik, heeft na een ‘gevecht’ van jaren om maar niet te vallen, zich gewonnen gegeven. Zonder dat iemand het hoorde, viel de eik over de vijver met de kruin op het eiland.

Op 17 oktober hadden een paar van ons nog naar de risico’s gekeken van een eventueel omgaan van de eik: de mogelijke schade en de onmogelijkheid om zelf met het opruimen aan de slag te gaan. Het
verwijderen van een grote zijtak zou mogelijk helpen om de neerwaartse druk wat weg te nemen.

Het overleg met een hovenier kwam te laat.
Op de vraag of hij de boom kon opruimen reageerde de hovenier traag en uiteindelijk met de wedervraag of we er haast mee hadden. Intussen bood Aleida Krooneman aan dat de hovenier die momenteel 2 dagen per week op het terrein van de Paasheuvel aan het werk is, ingezet kon worden. Maandag 1 november zijn wij de situatie gaan opnemen en werd duidelijk dat zonder inzet van groot materieel de boom niet uit het water gehaald zou kunnen worden en afgevoerd zou kunnen worden. Ook een stevige boot was nodig.
Peter heeft met onze buurman George gebeld om toestemming om het pad gelegen tussen wal/hek en zijn coniferenhaag, die te bereiken is via het hek aan de Elspeterbosweg, te mogen gebruiken. George zegde alle medewerking toe.
Op maandag 8 en dinsdag 9 november is door hovenier Gerlof Vinke en zijn medewerker en met twee dagen hulp van Peter en Hanna het onmogelijke verricht: het grootste deel van de kruin is via de boot aan land gebracht en weggesleept.

Veel hout is via de boot gezaagd, de onderstam is in plakken gezaagd en kon pas na het kloven in stukken naar de aanhanger, die in de tuin van George stond. Na het verder open maken van het hekwerk en het weghalen van enkele meters van onze wal, kon de trekker van de Paasheuvel ingezet worden in een poging om stukken uit de vijver te halen. Dit lukte maar ten dele, omdat onder water waarschijnlijk een zijarm in de modder steekt en de trekker voor dit werk te licht was. Van het inzetten
van een zwaardere trekker werd afgezien, omdat daarmee te veel schade aan de tuin zou ontstaan. En voor een hoogwerker staan ter plaatse teveel bomen.

Met nog een deel van de kruin op het eiland, nog een deel van het takkenwerk, dat onderwater verdween en het restant van de stam, dat nu nog in het water ligt, kunnen we terugkijken op een geslaagde operatie.
Met heel veel dank aan Gerlof en zijn medewerker, aan buurman George en aan Aleida. Rest ons nog om het hekwerk terug te plaatsen, onze wal te restaureren en de sporen van het werk weg te werken.
Peter en Hanna hebben al deze dagen keihard gewerkt om deze enorme klus mogelijk te maken. Steeds bereikbaar zijn, meedenken, zoeken naar praktische oplossingen en heel veel fysieke inspanningen verrichten, wat geweldig!